condonatus

condonatus
condonātus, a, um [st2]1 [-] donné, livré. [st2]2 [-] pardonné, gracié.
* * *
condonātus, a, um [st2]1 [-] donné, livré. [st2]2 [-] pardonné, gracié.
* * *
    Condonatus, pen. prod. Participium a Condonor: vt Condonatum iudicium alicui. Cic. Le jugement par lequel le juge absoult ou condamne quelqu'un en faveur d'un autre, sans regarder au droict.
\
    Condonatus. Plin. iunior. A qui on a pardonné.

Dictionarium latinogallicum. 1552.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Regardez d'autres dictionnaires:

  • pardonner — Pardonner, Ignoscere, Parcere, Alicui suas inimicitias concedere, Dare veniam, vel Tribuere veniam alicui, Alicui remittere, Facere gratiam delicti, Poenam praetermittere, Peccatum condonare, Noxiam remittere. Pardonner et ne punir point, Veniam… …   Thresor de la langue françoyse

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”